ترجمه هوشنگ نورائی
29/4/2012 Hoshang Noraiee
سخنان یک سیاستمدار اسلامیست زن تونسی ـ مهریزیه لبیدیMehrezia Labidi
مصاحبه مجله انگلیسی نیو استیزمن با مهریزیه لبیدی سیاستمدار اسلامیست تونسی زنان حزب من عروسک و یا دکور نیستند بعنوان ارشد ترین زن منتخب پارلمانی در خاور میانه چه احساسی دارید؟ بسیار عالی است اما این مسئولیت بسیار سنگینی است و من احساس می کنم که مجبورم به عنوان یک زن موفق شوم. لازم نیست من از یک مرد تقلید کنم. یک انتقاد از دولت اسلامی برخوردش نسبت به زنان است. برای کاهش این ترس شما در تونس چه قدم هائی بر داشته اید ؟ برای ما کاملا عادی بود که یک حزب مانند حزب من ، حزب النهاده، از 59[نمایندگان زن مجلس] 42 زن به پارلمان آورد. و زنان حزب النهاده صرفا عروسک و یا دکورنیستند بلکه آنها زنانی هستند که در مقاومت بر علیه استبداد دست داشتند. بنابراین بین اسلام سیاسی و حقوق زنان تناقضی وجود ندارد؟ نه، در تونس. آیا می توانید هم اسلامیست وهم فمینیست باشید؟ من از قبل هستم. آیا دولت تونس را به عنوان یک دولت اسلامی توصیف می کنید؟ نه، نه، نه – آن فقط یک دولت دموکراتیک است. هدف اسلامیزه کردن تونس نیست. تونس از قبل یک کشور مسلمان هست، و چه نیازی به داشتن یک حکومت اسلامی هست؟ بنابراین فکر می کنید هیچ تضادی بین اسلام و دموکراسی وجود ندارد؟ البته. درگیری بین اسلام و دموکراسی نیست ، بلکه بین ذهنیت از دموکراسی و کثرت گرایی از یکسو و ذهنیت استبداد و دیکتاتوری از سوی دیگر است. خاطره شما از روزی که رئیس جمهور بن علی از تونس فرار کرد چه هست ؟ شما در در آنزمان چه کار می کردید؟ من از قرقیزستان به سوی پاریس در پرواز بودم، و قبل از گرفتن هواپیما از بیشکک، جوانی به من گفت: “خانم، در کشور شما انقلابی در حال وقوع است”. وقتی که من وارد پاریس شدم البته کانال الجزیره را روشن کردم که اعلام کرد بن علی فرار کرده بود. من گریه میکردم. من به مادرم در تونس زنگ زدم که بگویم “وه”. برای چه مدت شما در پاریس در تبعید زندگی کرده بودید؟ بیست و پنج سال. من درست قبل از روی کار آمدن بن علی برای تحصیل به پاریس رفتم. چگونه این واقعیت را توضیح می دهید که اعتراضات بهار عرب بوسیله احزاب اسلامی رهبری نشدند؟ منطق این کار برای من روشن است: بسیاری از جوانانی که دراین انقلاب در تونس دست داشتند، پسران و دختران آن مردان و زنانی هستند که از اعضای النهاده و دیگر احزاب سیاسی بودند. بنابراین به طور غیر مستقیم بنحوی تمام احزاب سیاسی دراین انقلاب نقش داشتند. در تونس، حزب شما از رژیم سوریه انتقاد کرده است. آیا تونس حاضر است برای جلوگیری از خشونت به سوریه نیروی نظامی اعزام کند؟ تونس همیشه مایل بوده به سپاه صلح کمک کند. من فکر می کنم در دوران پس از انقلاب تصمیم دولت تونس به قطع روابط با سوریه کاملا منسجم است. ما به عنوان یک ملت نمی توانیم بپذیریم که همدست کسی باشیم که درحال کشتار مردم خود می باشد. و اگر دولت های غربی برای جلوگیری از این کشتار مداخله کنند آیا شما اعتراض خواهید کرد؟ سوال اول من این خواهد بود: تحت چه شرایطی و برای چه اهدافی؟ دولت تونس درباره مداخله غرب در سوریه بسیار محتاط است چون مورد لیبی یک موضوع غیر قابل سوال نبود. آیا النهاده از دخالت ناتو حمایت می کرد؟ تونس و همه مردم تونس ساکت بودند. لیبی نزدیک ترین همسایه ما ست و ما حمایت خود را نسبت به مردم لیبی از طریق دادن پناهندگی و سر پناه برای مردمی که از خشونت و جنگ داخلی فرار می کردند ابراز کردیم. از زمان بهار عرب بسیاری در غرب می خواهند بین اسلام گرایان “خوب” و “بد” تمایز قایل شوند. شما تا چه میزان در مورد خیزش افراد افراطی از طرف اسلامیستها نگرانید؟ من حاضر به قبول این بازی که مسلمانان را به مسلمان خوب و مسلمان بد تقسیم می کند نیستم. اگر ما به دو دهه گذشته نگاه کنیم خواهیم دید که این نقش ها به مردم داده می شد- گاهی مسلمان بد امروز مسلمان خوب فردا است. به عنوان کسی که می خواهد همه تونسی ها را نمایندگی کند، من به هر دو طرف گوش می دهم اما من به مردم یادآوری می کنم که اگر یک قانونی برای این بازی وجود دارد این قانون قانون دموکراسی نام دارد. آیا شما کسانی را که به سینماها حمله ی کنند و رستوران هائی را که به فروش مشروبات الکلی می پردازند تهدید می کنند محکوم می کنید؟ بدون تردید. اگر ما می خواهیم دولتی بر اساس احترام به قانون ایجاد کنیم ، خشونت باید محکوم شود. و در مورد بکارگیری قانون شریعت چه؟ چند همسری دو باره بر نمی گردد، قطع دست دیگر وجود ندارد اما قوانین اسلامی همیشه یکی از منابع مادی قوانین تونس بوده است. آیا شما رای می دهید؟ البته. آیا چیزی هست که شما می خواهید فراموش کنید؟ احساس غم و اندوه و یا تلخی که در سال1995 هنگام برگشتن به تونس به من دست داد، وقتی که پدرم در حال مرگ بود. او ذهنی بسیار تیز و آگاه داشت و من متوجه شدم که او از بیماری کشنده آلزایمر می خواست فرار کند. من فکر می کنم او بدرون این بیماری پناه می برد که تونس را که با دیکتاتوری اداره می شد فراموش کند.
لحظات مهم زندگی لبیدی متولد سال 1963. ازدواج در سال 1986 و رفتن به فرانسه، جایی که او به عنوان یک معلم کار می کند.
1991 تحصیل برای کارشناسی ارشد مطالعات انجام شده در دانشگاه سوربن نول. 2005 تدریس در انستیتوی علوم انسانی اروپا در پاریس. 2006 انتخاب بعنوان گرداننده زنان با دیانت جهانی برای صلح. 2011 از جانب حزب النهاده به نمایندگی از تونسی های مقیم فرانسه برای مجلس تونس انتخاب شد. معاون رئیس پارلمان تونس شد.
* مصاحبه توسط مهدی حسن 23 آوریل 2012newstatesman.com/subjects/interviews
